Ika 22 ng Setyembre 2008

"Monday, Monday.... Monday Monday, can't trust that day, Monday Monday, sometimes it just turns out that way, Oh Monday morning, you gave me no warning of what was to be........" Monday, Monday is a 1966 song written by John Phillips and recorded by The Mamas and the Papas for their 1966 album If You Can Believe Your Eyes and Ears which won for the group a Grammy Award for Best Pop Performance by a Duo or Group with Vocal on March 2, 1967.

Indeed it might just turn out to be that with the way things are hanging out for me today. I was working with a staff from another office last night on their submission for the JPEPA interpellation. I could understand his mild irritation on some editing on their submission on a Sunday night. I was irritated with myself too. How could I be doing this! It's a good thing we were former classmates on a course in UP. That saved the day for me. He did it.

I am off again to the Senate to watch our Senators' eloquent speeches and the antics of some and those who vanish in thin air as soon as the session starts.

PS: Hindi kami natuloy ni Dayap sa date namin sa parlor...... patuloy ang aking bad hair day.....

Ito nga palang si Dayap at ilan pang kaibigan na nagpupunta sa bahay napakagaling ng timing pag pumupunta sa bahay. Itong si Dayap, mga tatlong beses na siguro na naabutan akong nasa kalagitnaan ng paliligo matapos maglinis ng banyo ko. Natataon din naman na yun ibang tao sa bahay ay natutulog o kaya umalis saglit na nataon naman sa oras ng dating ni Dayap.

Kahapon matagal ko siyang hinintay sa oras na sinabi niya dahil ilan beses na nga nangyari na dumarating sila ng pamilya niya na nasa banyo ako. Makalipas ang mga dalawang oras naisip ko na baka sa gabi na lang sila dumaan. Nagtagal pa rin ako sa paggawa ng kung ano-ano at baka dumating nga hanggang sa maglinis na ako ng banyo at maligo. Maya-maya nagtahulan na mga aso ko. Tinatawag ko lahat ng tao sa bahay, walang sunasagot kahit isa. Nagbalot na lang ako at lumabas na me sabon at conditioner sa buhok. Tinawag ko ang anak kong bunso na nasa silid-aralan naman pala namin subali't di iniintindi na me dumating. Sinabihan kong papasukin sila Dayap at ang pamilya niya. Tinawag ko rin ang isang kasama ko sa bahay na nataon din naliligo. Bumaba na lang ako na me sabon pa sa katawan para asikasuhin sila. Hay talaga naman...... Pwede nga palang isama ito sa mga Laws of Life, na isang post ko kamakailan lang. Pwedeng tawagin na Law of Proper Timing.