Ika 3 ng Marso 2009: Feeling Good

One thing I noticed about me is whenever I am feeling sluggish the previous day, I would usually make up for it the following day. Yesterday, I slept every chance that I got. This morning I felt good..... one feels light when well-rested. Skin is all aglow..... my back pains are not as bad...... I feel breezy and gay...... Things also seems to fall in place.

With this mindset, I went to work with a light heart. I know I am going to accomplish so much today and I will take advantage of the situation. I went to work early. I decided to take the bus because of the long queue at the shuttle terminal.

Since the rerouting of traffic at the corner of Ayala and Dela Costa Streets, taking the shuttle service has been causing me to be tardy at work. I have been coming to work earlier than my usual but I would still be a few minutes late. When I take the bus, it is faster and I arrive early in the office. Still, I avoid taking the bus most of the time because I feel like I have been exposed to all of the urban pollution while riding a jeepney going to the bus terminal. I also don't feel as safe as I want to riding with strangers in the bus. I usually take it as a last resort or when I am short on cash. Nowadays, however, the difference is not that much. The shuttle services have reduced fare by P10 since the gas price rollback. Public transportation response is not as substantial. Maybe, this is the reason why government response to the sector's clamor for fare increase is not as fast. Our regulators know that what comes up hardly goes down as far as public transport is concerned.

I would not want to spoil my day with everyday issues today. So I sat and relaxed inside a nice and fresh-smelling bus as I watched a Rudy Fernandez-Sharon Cuneta starrer, "Kung Kailangan Mo Ako". Sharon is a rich but uptight balikbayan who has returned home to do business; Rudy is a just released ex-convict who's trying to build a new life but is always running into trouble. These two totally contrasting characters meet and get entangled in a murder case. And as they try to extricate themselves from all the mess, they discover that love has the power to draw two people from two opposite poles. The late Miguel Rodriguez is also in the film as one of the villains. I rarely watch Tagalog films but couldn't help smile at some scenes. Btw, it is also directed by the late Eddie Rodriguez. Too bad, I had to get off just as I was enjoying the movie. I should watch this film sometime........ For now, I should put my mind at work......

PS: Nagkita kami ng kapatid kong bunso kagabi at me hiningi na naman akong pabor sa kanya. At gaya ng dati, hindi ako mapahindian ng kapatid ko. Kahit anong hingin ko sa kanya, ibinibigay niya sa akin basta makakaya niya. Hindi mayaman ang kapatid ko pero mas higit pa sa kayamanan ang naibibigay niyang pagpapahalaga sa akin. Bunso siya at panganay ako. Sa tingin ko mas nakakaangat ako sa kabuhayan sa kanya. Pero sa pakiramdam ko mas marami pa siyang naibigay sa kin kesa naibigay ko sa kanya.

Nandyan yun samahan niya sa eskwelahan yun anak ko kung di kami pwede kahit me trabaho siya. Nandiyan yun samahan niya sa bahay yun anak ko nung minsan nagpunta kami sa ibang bansa. Nandyan yun pagbuhatin ko ng kung ano-ano. Minsan nga wala kaming kasama sa bahay, pati yun aso kong namatay siya na naglibing.

Hindi lang yan ang kakayahan ng kapatid ko. Siya din ang taga-tama ng mga panulat ko lalo na yun mga para sa kalaban ko. Matalino ang kapatid kong ito. Mas matalino ng konti sa kin:) Mag-aabogado kasi sana siya pareho ng tatay namin. Nasa ikalawang taon na yata siya ng pag-aaboga nang nagkasakit ang nanay namin at siya na ang nag-alaga dahil me sakit na rin ang tatay namin. Halos magkasunod na nagkasakit at pumanaw ang magulang namin. Me asawa na kaming lahat non. Hindi na niya naituloy ang pag-aabogado at parang tinamad na rin siya kasi uulitin niya lahat subjects nang matapos ang malungkot na yugto sa buhay namin.

Nagtrabaho siya bilang instructor, manunulat, researcher, at kung ano-ano pa. Kahit mahusay at mabuti siyang tao, hindi makakuha ng magandang oportunidan ang kapatid kong ito dito sa atin kaya susubukan nilang mag-anak na magpunta sa Amerika.... at baka sakaling makakuha siya ng magandang oportunidad dun sa tulong ng ibang kapatid namin.

Nalalapit na ang pag-alis nila at nalulungkot ako, mababawasan ang mga umaalalay sa kin sa buhay. Kahapon, nag-uusap kami sa telepona para na naman sa isang pabor na hiningi ko sa kanya. Sa pag-uusap namin, naglalambing ang kapatid ko at humihiling na dalhan ko siya ng model na tangke sa pagpunta ko sa HK. Libangan niya kasi to. At agad-agad at ni hindi pa niya naibibigay yun model, sinabi kong hindi at wala akong pera. Ewan ko ba at bakit paminsan-minsan lang naman humiling tong kapatid ko di ko pa maibigay.

Iniisip ko naman yan, kagabi pa. Naguilty din ako. Kaya maya-maya tatawagan ko siya at hihingin yun model number. Hindi ako siguradong mabibili ko at di ko hawak ang oras namin sa pagpunta sa HK. Pero susubukan ko hanggang me pagkakataon pa na pagbigyan ko yun kahilingan ng kapatid ko.