Tuesday, June 16, 2009

Ika 17 ng Hunyo 2009: Errand Day

Halfway through my way to the office I received a text message from my colleague on a late morning meeting. Since I was still on my way, I was even later than that meeting. I was actually thinking about taking the morning off because of various errands. I tried replying but I couldn't get through...... I think my network had some problems. In the absence of any option, I slept the rest of the trip bothered occasionally by some text messages.

Come to think of it........... if that meeting was set, why was I informed about it less than an hour before that meeting. Was that intentional? I decided not to beat myself about something I don't have control over. Besides, I guess my presence is not that important as shown by the means of delivering the notice of the meeting.

I was actually set on doing my errands and would need to take either the morning or afternoon off. This morning, MD through ED asked me to pay the application fee for UPCAT...... the deadline being today...... talk about proper timing. I need to withdraw money to pay for my credit card bill too. What was complicated about these simple chores is that I needed to transact with different banks in different locations to do all of these.

I was mapping out my route as soon as I woke up in the van. In time, I reached my destination...... I was ambivalent about going straight to the bank. I decided to drop off my stuff in the office first before doing my errands.......

PS: Umuulan kagabi nang pauwi na ako galing opisina. Dadaan muna ako sa kaibigan ko sa kabilang gusali para makitago ng sapatos na pinagawa ko sa sapaterong gumagala. Dahil kilala na ang mamang sapatero sa gusali ng kaibigan ko, iniwan niya ang sapatos ko sa gwardiya dun.

Bumuhos ang ulan nung lumabas na ako ng opisina. Habang naglalakad, isa sa suporta ng payong ko ay naputol na. Pwede pa naman gamitin kaya direcho lang akong naglakad. Pag dating ko sa gusali, kinuha ko sa gwardiaya ang sapatos at pinuntahan ko ang kaibigan ko. Nagkwentuhan muna kami. Maya-maya, isa pang kakilala sa opisinang iyon ang nakipagkwentuhan din. Ilan sandali pa, nagpaalam na ako. Dahil pareho kami ng dadaanan ng kakilala ko, sabay na kami umuwi.

Umuulan pa rin paglabas namin, kaya ginamit ko pa rin ang payong kong namimiligro na. Hindi na naglabas ng payong ang kasama ko at tinatamad daw siya. Sumakay kami ng jeep papunta sa terminal. Tuloy pa rin ang kwentuhan. Umuulan pa rin nung bababa na kami kaya syempre nagpayong pa rin kami. Nilabas na ng kasama ko yun payong niya at medyo malakas na. Humahangin pa. Patuloy kami sa paglalakad pauntang terminal na halos tangayin na ng hangin ang mga payong namin. Bumaligtad na ang payong ko sa lakas ng hangin. Isinara na ng kasama ko ang payong niya. Sinasara ko rin ang payong ko pero ayaw na masara. Natatawa ako habang tinatanong ko yun kasama ko kung ano gagawin ko. Humanap daw ako ng basurahan, sabi niya. lalo kaming nagtawanan habang pinipilit kong isara ang payong. Matapos ang ilang minutong paglalaban namin ng payong, bumigay din siya pero luray luray na ito......

No comments:

Multiple Choice

Mom's Corner

Vote for my Blog

Vote for my blog on Mom Blog Network

Vote for my Post

Vote for my post on Mom Blog Network

Add this blog

Add to Technorati Favorites